Zaterdag hebben we de stand met zijn drieën bemand: Greencan, FooFighters en ik. Dat was prettig want daardoor konden we alle bezoekers de volle aandacht geven en hadden we bovendien meer gelegenheid om ook bij andere stands te kijken.
We hebben meerdere mensen antwoord kunnen geven op hun vragen over problemen met de flight simulator. Waarschijnlijk zullen we die mensen nog wel eens tegenkomen op ons forum.
Zowel bezoekers die nog nooit virtueel of in het echt gevlogen hadden, als ervaren flight simmers hebben vluchten bij ons gemaakt. Het viel me op dat sommige mensen die nog nooit een vlucht hebben gemaakt, constant aan de flight stick blijven trekken waardoor het vliegtuig tegen stall aanzit of daarin terechtkomt.
Hier een paar sfeerplaatjes; alle op zondag genomen. Leuk dat je tegenwoordig in het donker niet meer hoeft te flitsen maar daardoor zijn de foto’s wat minder briljant.
Op de eerste foto geeft Greencan instructies aan een belangstellende die de door Greencan vastgestelde gemiddelde leeftijd nog niet bereikt heeft. Deze man probeert een Fairchild Republic A-10 Thunderbolt II. Dat is nogal een mondvol; in het dagelijks leven hebben we het over de A-10 (niet te verwarren met een ringweg rond Amsterdam).
Beide tafels zijn van Dutchfs; op de rechtertafel staan twee beeldschermen waarop PowerPoint presentaties draaien. Daarvoor ligt informatie.
En in close-up
Op zaterdag hadden we te kampen met enkele technische aanloopproblemen. Enerzijds een gevolg van de omstandigheid dat ik geen tijd heb gehad om naar Castricum te gaan om proef te draaien en anderzijds doordat de voeding van een laptop waar ik de vorige dag een PowerPoint presentatie in had opgeslagen, juist op dit moment defect was geraakt.
Ik heb twee vliegtuigen die TacPack-compatible zijn: de Lockheed P-38 Lightning (WOII) en de A-10. Met de eerste werd ik steeds uit onze sessie gegooid, met de tweede bleef het beeld steeds circa 20 seconden stil staan, om dan weer enkele seconden beweging te tonen. Een proef met de FSX Aircreation beweees dat ons ‘netwerk’ (twee pc’s die met een cross cable verbonden waren) prima werkte.
Toen ik zaterdagavond naar huis reed, kreeg ik een vermoeden waarom ik er met de P-38 steeds werd uitgegooid. Ik heb de flight dynamics aangepast maar dat werkt niet in een multi player sessie. Je ziet namelijk niet de ander op je beeldscherm maar FSX genereert een beeld met een toestel uit je eigen pc. Met mijn aangepaste fd liepen mijn versie en de bij Greencan gegeneerde versie niet in de pas en daar kan FSX niet mee overweg. Zondagochtend heb ik de P-38 op de oorspronkelijk fd teruggezet maar pas aan het eind van de middag was het rustig genoeg om een nieuwe sessie te proberen. En toen werkte het feilloos.
We hebben even in formatie gevlogen maar zijn daarna verschillend afgebogen om een dogfight te proberen. Toen bleek ook hoe moeilijk een dogfight is, zeker in FSX. We hadden de grootste moeite om elkaar te vinden, ondanks het gebruik van FSCommander wat steeds liet zien waar we waren. Op gegeven moment zat Greencan achter me aan en ging ik een draai maken in een poging om achter hem te komen. Om redenen die ik niet begrijp heeft de Milviz P-38 in de virtuele lucht een draaicirkel als een oceaanstomer, zodat ik mijlen ver achter Greencan zat toen ik 360° rond was. Met dezelfde topsnelheid kun je elkaar dan niet inhalen.
Toen sloeg het noodlot bij mij toe: ik had vergeten RealEngine uit te schakelen zodat de rechter motor in brand vloog en geen vermogen meer leverde. Ik ben op zoek gegaan naar een vliegveld (op één motor kun je nog goed vliegen maar Greencan inhalen was er zeker niet meer bij; omgekeerd was ik nu tot ‘sitting duck’ gedegradeerd) maar toen bleek dat het landingsgestel ook niet goed meer functioneerde.
Ik was boven zee vlak bij Texel en zocht een plekje juist voor het strand om te ditchen. Merkwaardigerwijs werd het vliegtuig als door een katapult in de lucht teruggegooid. Tenslotte heb ik geprobeerd een buiklanding te maken en dat lukte wel. De foto toont het einde van de sessie met links de P-38 van Greencan, geparkeerd op De Kooij en rechts uiteraard de mijne. De motorbrand was intussen uitgedoofd.
Jan Kees Blom had nog een repaint gemaakt van een door de Duitsers buitgemaakte P-38 (de buitgemaakte vliegtuigen die luchtwaardig waren of gemakkelijk hersteld konden worden met onderdelen van andere buitgemaakte vliegtuigen, vlogen in Zirkus Rosarius). Want de geallieerden vochten natuurlijk niet tegen elkaar. Maar bij het verwisselen van de flight dynamics (.air-bestand en aircraft.cfg) had ik de wel al geïnstalleerde Zirkus Rosarius versie nog niet meegenomen; eerst wilde ik proberen of het nu wel werkte.
Om een lang verhaal kort te maken: een multi player sessie werkt prima en heeft een leuke toegevoegde waarde. Bij leven en welzijn gaan we dat volgend jaar weer doen. Nu we weten wat er kan en welke moeilijkheden er zijn, kunnen we de bezoekers expliciet uitnodigen. Ik denk bijvoorbeeld aan een air race. Daarvoor zijn geen TacPack en FSX@war nodig, alleen maar een circuit en een paar vliegtuigen. Ook voor samen stunten en formatievliegen is niets anders nodig dan een netwerk. Mensen die dat willen, kunnen een dogfight proberen, maar dan moeten we naar oplossingen zoeken om elkaar gemakkelijker te kunnen vinden. En misschien de fd aanpassen om wat korter te kunnen draaien. Maar dan in allebei de pc’s aanpassen.
Uiteraard blijven alle solo sessies ook mogelijk.
Als we de bezoekers duidelijk uitnodigen voor een multi player sessie, zal daar ook wel belangstelling voor komen. Want met welke vliegtuigen hebben de bezoekers het meeste gevlogen? Met degene die we expliciet aanboden. Het aanbod genereert de vraag.
Ik sluit mij aan bij de conclusies van Greencan over de bezoekers en flight simmers. Er waren afspraken gemaakt met de standhouders om het FSWeekend aantrekkelijker te maken voor de bezoekers maar daar had niet iedereen evenveel werk van gemaakt. Waarschijnlijk rekenden veel standhouders op wonderen door de aankondiging van het FSWeekend te delen via Facebook. Die wonderen bleven uit maar in de zaal waar wij stonden (de Uiverzaal, dus feitelijk de meest achteraf gelegen zaal) was het merkbaar drukker dan vorig jaar.
Die grotere belangstelling in de Uiverzaal was zeker niet het gevolg van grotere aantallen kinderen; die kwamen vaak niet verder dan de centrale hal. Er zijn ook kinderen in de Uiverzaal geweest en enkele daarvan hebben een vlucht geprobeerd in onze stand. Kinderen onder tien jaar laat ik met een Piper Cub vliegen.
Wat mij steeds weer opvalt is dat veel standhouders zelfs niet duidelijk maken wat ze doen. Commercieel? Vrijwilligers? Worden er artikelen verkocht? Is het een club waar je je bij kunt aansluiten? Kun je informatie krijgen? Kun je een virtuele vlucht proberen? Is de standhouder Nederlander of moet je hem in het Engels of Duits aanspreken? Logisch dat veel bezoekers in gestrekte pas voorbij lopen.
Ondanks alle verzoeken van Frans Broekhuijsen waren er toch weer standhouders die twee dagen lang met hun rug naar de bezoekers zelf hebben zitten flight simmen; blijkbaar met lange intercontinentale vluchten. Er waren genoeg stands waar bezoekers een virtuele vlucht konden maken. Wat dat betreft was het niet ernstig dat sommige standhouders met hun rug naar de bezoekers zaten. Maar erg klantgericht komt zo’n houding niet over.
Er is dus nog wel wat ruimte voor verbetering.
Tot slot nog een foto vanuit onze stand genomen in de Uiverzaal, zondag aan het einde van de middag toen er bijna geen bezoekers meer kwamen en veel standhouders op hun laatste tandvlees liepen. Links de stand van Flight Gear, rechts daarvan de Flight Academy. Geheel rechts IVAO Nederland.
Het FSWeekend heeft altijd iets van het lopen van een Marathon. Zoals Greencan al opmerkte, zijn we geen twintig meer. Maar wij zijn met een voldaan gevoel naar huis gegaan. Tot volgend jaar!